Uwielbienie

Jako Chrześcijanie jesteśmy wezwani do wielbienia Boga. Co to oznacza i jak to robić? Biblia wskazuje na dwa rodzaje uwielbienia:

Wielbienie Boga jako styl życia

Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza.

Rz 12:1

Ludzie są stworzeni do wielbienia. Każdy z nas coś wielbi. Wszystko, co robimy, bierze się z naszego uwielbienia. Dla niewierzących jest to sława, pieniądze, inna osoba, kariera lub coś innego. Wszystkie decyzje jakie podejmujemy, sposób w jaki spędzamy czas, jest wynikiem i odbiciem tego, co jest przedmiotem naszego uwielbienia. 

Jako wierzący jesteśmy wezwani aby ofiarować każdy aspekt naszego życia Bogu. 

Jezus odpowiedział mu: “‘Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej.’ To jest największe i pierwsze przykazanie.

Mt 22: 36-38

Wszystko to, co robimy dla Boga jest wyrazem naszego uwielbienia Go. Czy jest to miłowanie bliźniego, służba, praca, zmywanie naczyń, robimy wszystko „ z duszy jako dla Pana”(Kol 3:23). Jest to naturalny przebieg naszej relacji z Ojcem. Kochamy Go i odpowiadamy mu uwielbieniem, ponieważ „On pierwszy nas umiłował” (1 Jana 4: 19). Kroczymy w wierze, posłuszni mu w każdym aspekcie życia.

Ważną częścią tej formy wielbienia Boga jest Jego adorowanie poprzez muzykę i śpiew. 

Uwielbienie jako wywyższanie Boga poprzez muzykę.

Pismo Święte mówi o wielbieniu Boga z pomocą instrumentów i głosu, poprzez muzykę i pieśni. Jest to wyrażanie naszego uwielbienia na głos, zazwyczaj publicznie. Wszechmogący Bóg w Piśmie Świętym przekazał nam wyraźne wskazówki co do celu, miejsca, czasu i sposobu wychwalania Go. 

Dlaczego mamy uwielbiać?

1. Otrzymaliśmy taki nakaz

Chwalcie go na głośnych trąbach, Chwalcie go na harfie i cytrze! Chwalcie go bębnem i pląsaniem, Chwalcie go na strunach i na flecie! Chwalcie go na cymbałach dźwięcznych, Chwalcie go na cymbałach głośnych! 

Ps 150:3-5

Bóg nie prosi, ale nakazuje nam się wielbić. Nie dlatego, że jest egocentrykiem, który tego potrzebuje, ale On wie, że to my tego potrzebujemy. On nie czerpie żadnej korzyści z naszego uwielbienia – jest Bogiem doskonałym w każdym calu. Tylko wtedy gdy Go wielbimy, możemy nawiązać z nim prawdziwą relację.  Nasze serce ma być przepełnione dziękczynieniem i uwielbieniem. 

• Uwielbienie pozwala nam nieustannie wpatrywać się w Jezusa. Niezależnie od naszych okoliczności, musimy być skoncentrowani na prawdzie, a nie trudnościach. Skoncentruj się na tym, który pokonuje, abyś pokonał trudności. Skup się na Zwycięzcy, byś zwyciężał. Nasza wiara jest wzmacniana poprzez ogłaszanie tego, kim On jest, a On jest zawsze potężniejszy.

• Uwielbienie pozwala nam zachować postawę wdzięczności  

“Za wszystko dziękujcie; taka jest bowiem wola Boża w Chrystusie Jezusie względem was”

1 Tes 5: 18

• Bóg króluje poprzez nasze uwielbienie 

Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.

Ps 22:4

Mieszkanie wśród chwały oznacza objęcie przez Króla władzy w danym miejscu. Pragniemy nadejścia Jego królestwa, a ono jest tam gdzie Go wychwalamy i ogłaszamy Jego panowanie. Poprzez oznajmienie tej prawdy, ustanawiamy Jego królestwo w naszych sercach, kościele, wspólnocie, mieście. 

• Pozwala nam zachować pokorę, gdyż ukazuje nam Boga w Jego prawdziwej postaci. To my jesteśmy całkowicie od niego zależni. 
• W uwielbieniu jest moc. Kiedy przestajemy walczyć, aby Go wychwalać, On podejmuje tę walkę w naszym imieniu. Wzrastamy w wierze za każdym razem, gdy się ku Niemu zwracamy. Dobrym przykładem wykorzystania uwielbienia jako oręża jest historia Jozuego i bitwa o Jerycho  (Jozue 6:1-27).
•  Wysławianie Pana jest dobrą rzeczą. 

Dobrze jest dziękować Panu i opiewać imię Twe, o Najwyższy,

Ps 92:2

•  On jest godzien naszej chwały (Ap 4:11)

Wielki jest Pan i godny wielkiej chwały

Ps 48:1

• Zostaliśmy  stworzeni dla Jego chwały (1 P 2:9)

 Lud, który sobie stworzyłem, będzie zwiastował moją chwałę.

Iz 43:21

Kiedy mamy Go wychwalać?

• Gdy chcemy

Weseli się kto? Niech śpiewa pieśni.

Jk 5:13

• Gdy nie chcemy

Czemu rozpaczasz, duszo moja, i czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę

Ps 42:6

Uwielbienie jest zależne od naszej woli. Wybieramy wielbienie Pana niezależnie od tego, jak się czujemy, gdyż nasze uwielbienie ma źródło w Bożej wspaniałości, która jest stała.  Dawid mówi w Psalmie 103: “Błogosław, duszo moja, Panu I wszystko, co we mnie, imieniu jego świętemu!”. Dawid nakazuje swej duszy wychwalać Pana. Uwielbienie więc działa w oparciu o nasza wolę, a nie emocje (Ps 42:5-6). 

• Teraz . Możemy wmawiać sobie, że nie muszę uczestniczyć w uwielbieniu Pana w tym tygodniu, bo przecież robiłem to w ubiegłym tygodniu.  

Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!

Ps 42:6

Nawet w tych momentach, w których Bóg wydaje się być daleko od nas, lub czujemy się całkowicie oderwani od Jego obecności , wciąż możemy uwielbiać Pana. 

• Wcześnie rano

Zbudź się, chwało moja! Zbudź się, harfo i cytro, A ja obudzę jutrzenkę.

Psalm 57:9

• Późno  w nocy  

O północy wstaję, aby ci dziękować Za sprawiedliwe sądy twoje.

Psalm 119:62

• Nieustannie . Lewici pełnili swoją służbę non-stop, 24 godziny na dobę (1 Krn 9:33)

Przez niego więc nieustannie składajmy Bogu ofiarę pochwalną, to jest owoc warg, które wyznają jego imię.

Hebrajczyków 13:15

• W trudnych momentach 

Zaiste, drzewo figowe nie wydaje owocu, a na winoroślach nie ma gron. Lecz ja będę radował się w Panu, weselił się w Bogu mojego zbawienia.

Księga Habakuka 3:17-18

Mamy wychwalać Boga CAŁY CZAS!

Będę błogosławił Pana w każdym czasie, Chwała jego niech będzie zawsze na ustach moich!

Psalm 34: 2

Niezależnie od pory dnia, naszego samopoczucia i naszych okoliczności, uwielbienie jest działaniem słusznym i dobrym.

Gdzie mamy Go wychwalać?

Jeżeli mamy wychwalać Boga cały czas, to logiczne jest, że możemy to robić wszędzie.

• Gdy leżymy w łóżku. 

Niech wierni radują się z chwały, wesoło śpiewają na swym posłaniu!

Ps 149:5

• Od wschodu Ziemi po jej zachód 

Od wschodu słońca aż do zachodu Niech imię Pańskie będzie pochwalone.

Ps 113:3

Chociaż mamy wysławiać Pana wszędzie, są miejsca, które szczególnie sprzyjają wielbieniu:

• W zgromadzeniu świętych 

Ps 22:22,25, Ps 26:8.12, Ps 27:4, Ps 35:18, Ps 68:24-26, Ps 69:9, Ps 107:32, „Niechaj go wysławiają w zgromadzeniu ludu, I niechaj go chwalą w radzie starszych!”

Mamy wielbić w jedności, ale niekoniecznie jednakowo. Dozwolone są różne postawy: niektórzy mogą stać, inni klęczeć, a jeszcze inni podnosić ręce. 

• Przed każdą osobą i każdemu narodowi 

Głoście wśród narodów chwałę jego, Wśród wszystkich ludów cuda jego!

Ps 96:3

Alleluja. Chwalcie Boga w świątyni jego, Chwalcie go na ogromnym jego nieboskłonie.

Ps 150:1

Jak mamy Go wychwalać?

Mamy uwielbiać Pana w sposób, który wybrał On, a nie my. Tak jak jest to opisane dla nas w Biblii. Spójrzmy zatem do Pisma Świętego, aby poznać sposób w jaki mamy Go uwielbiać.

• Słowa. Wielbimy Go za to co uczynił i kim jest. 

Chwalcie go dla potężnych dzieł jego, Chwalcie go za niezmierzoną wielkość jego!

Ps 150:2

Gdy Go wystawiamy, skupiamy się na Jego cechach i Jego czynach. Możemy Go lepiej poznać. Ważne jest to, o czym śpiewamy. Wielbienie polega zaś na adorowaniu i wychwalaniu Boga, mamy się wtedy skupić na nim, a nie na sobie.  

• Wznoszenie rąk. (Księga Nehemiasza 8:6, Ps 28:2,134:2, 141:2, I Tym 2:8)

Tak błogosławić cię będę, póki życia mego, W imieniu twoim podnosić będę ręce moje.

Ps  63:5

To jest postawa dziecka, które wita rodzica i pragnie być wzięte przez niego na ręce. Z takim samym nastawieniem przychodzimy do Boga, w pokorze, uwielbieniu i w oczekiwaniu. Ona pozwala nam skoncentrować się lepiej na modlitwie i wielbieniu. Kiedy podnosimy ręce to stajemy się narażeni na niebezpieczeństwo, bez ochrony. Krzyzujemy ręce, gdy chcemy się przed czymś obronić, podczas gdy ręce wyciągnięte do góry świadczą o postawie poddania. To także postawa otwarta na otrzymywanie, gdyż wskazujemy naszą gotowość akceptacji i przyjmowania od Boga.

• Klaskanie

Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie! Wykrzykujcie Bogu głosem radosnym

Ps 47:2

Klaskanie to głośny i radosny wyraz uwielbienia Boga. 

• Gra na instrumentach muzycznych (Ps 150:3-5)
• Stanie (2 Krn 5:12, 7:6,29:26, Psalm 135:2 Ap 4:9-11)

Stojąc okazujemy szacunek. Nawet wobec ludzi na wysokich stanowiskach. W Apokalipsie jest obraz sali tronowej, gdzie Bóg siedzi, a my stoimy. Ta postawa pokazuje także stan gotowości (umysłu) i uczestnictwo. 

• Klękanie, ukłony, pochylenie głowy (Ap 19:4)

Pójdźcie, pokłońmy się i padnijmy na twarz! Klęknijmy przed Panem, który nas uczynił!

Ps 95:6

• Śpiew. Muzyka jest szczególnie pięknym wyrazem uwielbienia i dodaje wyrazu słowom.
• Na głos.

Aby głośno śpiewać dziękczynienie 

Ps 26:7

Wychwalanie jest nim dopiero wtedy gdy jest słyszalne i wyartykułowane. Podobnie z ludźmi wokół nas: jeśli nie chwalimy ich na głos, to nie chwalimy ich wcale. 

• Widocznie, poprzez taniec (Wj 15:20,21, Sam 6:14-16, Ps 30:11, Dz 3:8)

Jedynym wyjątkiem od słyszalnych form uwielbienia są formy wielbienia widzialnego. Dawid tańczył przed Panem. 

 Niechaj w pląsach chwalą imię jego, 

Ps 149:3

 Niektórym może się wydawać, że taniec wygląda zabawnie, ale dla postronnego obserwatora podobne wydają się inne też inne formy uwielbienia. Pamiętaj, robisz to dla Boga, nie dla ludzi. Czasem tylko tańcem można wyrazić w pełni to, co czujemy (Dawid tańczył z całych swoich sił, Miriam tańczyła, gdy armia egipska została pokonana).

• Wykrzyknienia (Psalmy 66:1, 81:1, 95:1,2, 98:4-6, 100:1)

Wykrzykujcie Bogu głosem radosnym,

Ps 47:1

Hebrajskie słowo „hillel”, od którego pochodzi tak popularne słowo „Alleluja” oznacza wykrzykiwać, wybuchać płaczem, szczególnie z radości. 

• Całą swoją osobą, 

Błogosław, duszo moja, Panu I wszystko, co we mnie, imieniu jego świętemu!

Ps 103:1

W uwielbieniu nie chodzi o wypowiadanie pustych frazesów, ale o adorowanie Boga całym naszym jestestwem, każdym działaniem, w którym  odzwierciedlasię serce przepełnione miłością.

WIELBIENIE WE WSPÓLNOCIE 

Uwielbienie można opisać w 3 aspektach. Aspekt pionowy odnosi się do relacji z Bogiem. Aspekt poziomy określa nasze związki z ludźmi wokół nas, natomiast aspekt wewnętrzny ukazuje zmianę, jaka zachodzi w nas samych. 

Aspekt pionowy

• Głównym celem niedzielnego wielbienia jest wychwalanie Boga. Nie dla naszej chwały, lecz chwały Boga. Dlatego nie powinniśmy się troszczyć o ty, czy my sami czujemy się poruszeni, dotknięci, czy pobłogosławieni, ale o to, czy wywyższyliśmy i uwielbiliśmy Naszego Pana. Będziemy pobłogosławieni, jeśli Go wywyższymy, lecz to nie może być naszą motywacją do wielbienia. Naszym nadrzędnym celem jest kierowanie się ku Bogu i uwielbienie Go. 
• Wielbienie otwiera kanał komunikacji między nami a Bogiem. To wyjątkowy, zarezerwowany w każdym tygodniu czas, kiedy możemy całkowicie skoncentrować się na Bogu. 

Aspekt poziomy 

• Wzmacnia poczucie jedności w kościele (Bożym ciele) (Psalm 133:1). Niezależnie od różniących nas poglądów teologicznych, wszyscy wyznajemy, że Bóg jest godzien chwały  (Psalm 86:11). 
• Naucza i wypełnia duchową prawdę (Ef 5:19, Kol 3:16). Rozmawiamy ze sobą poprzez śpiewane pieśni co wzmacnia prawdę. Czasem zapamiętujemy fragmenty Pisma i odkrywamy, kim jest Bóg. 
• Uwielbienie daje wierzącym okazję do wyznawania swojej wiary wobec innych w kościele, a nawet na weselach (Psalm 108: 3). Uwielbienie jednak nigdy nie miało ograniczać się wyłącznie do wierzących. Czy niewierzący pragną życia i witalność czy też odchodzą głęboko zasmuceni, ponieważ jest ono trudne.
• Pielęgnuje otwartość na świat. Zmiękcza nasze serca i otwiera nas na to, co Bóg chce nam powiedzieć przez swoje Słowo.  

Aspekt wewnętrzny

• Uwielbienie pozwala wyrazić werbalnie uczucia, które mamy w naszym sercu. Śpiewamy piękne utwory muzyczne stworzone przez utalentowanych ludzi, które pomagają nam lepiej wyrażać trudne do pojęcia prawdy.
• Wielbienie powiększa naszą wiarę. Wiara przychodzi poprzez wsłuchiwanie się w Boże Słowo. A także przez jego wypowiadanie, śpiewanie i ogłaszanie.
• Wzrastamy w świętości (Psalm 115: 8) Stajemy się podobni do tego, którego wielbimy. Im więcej wielbimy Boga, tym bardziej przypominamy Chrystusa. „Kto z kim przestaje, takim się staje”.  

My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem.

2 Kor 3:18

Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest.

1 John 3:2 –

• Inspiruje nas do wypełniania naszego życia Wielbieniem. Inspiruje do prowadzenia życia, w którym stale adorujemy Pana. 
• Przygotowuje nas na nowe treści przekazywane od Boga, gdyż otwiera nasze serca i pozwala usłyszeć Jego głos. 

dopiero wkraczając do świątyni, psalmista zrozumiał Boży przekaz. 

Psalm 73:16,17 –

Jak wyglądają nasze nabożeństwa? 

Pismo Święte nie ukazuje nam sztywnego schematu zbiorowego uwielbienia, ponieważ sam Bóg nie daje i nie chce dawać nam określonej formuły wielbienia. Jezus podkreślił, że akt uwielbienia ma pochodzić z serca, a nie z rytuału (Ew Jana 4: 23-24). Pan zatroszczy się o tych, którzy przychodzą do niego w Duchu – czyli są prowadzeni przez Ducha Świętego; a także w prawdzie – czyli wychwalają Boga za to kim jest naprawdę, jak ukazuje Pismo, a nie za to, jakim Go sobie wyobrażamy. Robią to z sercem, które Go szczerze poszukuje. Nie ma dobrego lub złego sposobu (wolne czy szybkie pieśni), jest tylko Boży sposób, dlatego starsi zboru i osoby prowadzące uwielbienie muszą rozeznać przed Bogiem, w jakim kierunku On sam pragnie prowadzić nabożeństwo. Nie powinniśmy być rozproszeni przez liderów uwielbienia, styl i inne czynniki; muzyka służy jako deska wybicia prowadząca do całkowitego skupienia się na Bogu. Bóg nie oczekuje od nas wnikliwej analizy muzycznej, ale modlitwy i wysławiania Go. 

Odpowiedzialność Każdego Wielbiącego

Wiele osób przychodzi do kościoła nastawionych na otrzymywanie, oczekują od liderów uwielbienia i pastorów, że zatroszczą się o wszystkie elementy nabożeństwa.

Jednakże wszyscy wierzący są aktywnymi uczestnikami powszechnego kapłaństwa ogłoszonego w Nowym Testamencie. 

• Każdy z nas jest odpowiedzialny za składanie ofiary uwielbienia. 

Oddajcie Panu chwałę należną imieniu jego, Przynieście dary i wejdźcie do przedsionków jego!

Psalm 96:8

Wszyscy jesteśmy wezwani do aktywnego współtworzenia spotkania, a nie tylko to biernego korzystania z niego. Przyjdź i włącz się w przygotowania. 

• Jesteśmy zobowiązani do pełnego zaangażowania naszych sił

Opiewajcie chwałę jego imienia, Śpiewajcie mu pieśń pochwalną!

Psalm 66:2

Służymy chwalebnemu Bogu, godnemu hojnego uwielbienia, którego jakość zależeć będzie od naszej decyzji i wysiłku. Spraw, by był to także twój priorytet i bądź punktualny.   

• Uwielbiamy Go z głębi serca, nie skupiamy się na samym śpiewie 
• Wychwalamy Boga niezależnie od rozproszeń i okoliczności. 

Będę błogosławił Pana w każdym czasie

Psalm 34:2

• Wielbimy w każdy dzień tygodnia, nie tylko w niedzielę 

Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, Kto przebywa w cieniu Wszechmocnego

Psalm 91:1

Tylko On jeden zasługuje na nasze uwielbienie. Tylko On jeden jest pełen chwały. Uwielbiajmy Go, bo jest tego godzien.