Temat chrztu jest kontrowersyjny w Polsce, ze względu na powszechną tradycję w skutek której 90% ludzi jest chrzczonych w wieku niemowlęcym. Kiedy opowiadamy o tym, że Biblia wyraźnie wskazuje na chrzest osób świadomie wierzących i to poprzez pełne zanurzenie, emocje zaczynają brać górę. Stosowane normy zostały uregulowane przez tradycję, a nie Słowo Boże.
Takie było też doświadczenie Tomka z naszego kościoła. Przez 5 lat studiów byłem zaangażowany w pełną służbę jako misjonarz. Naczelną dewizą naszej organizacji był werset z Ew. Mateusza 28:19: „Przeto idźcie i czyńcie narody uczniami”. To motto było wypisane na każdej naszej ulotce. Nieustannie mówiliśmy o Jezusie i czynieniu innych Jego uczniami, ale kiedy popatrzymy na całość tego wersetu zauważycie, że ignorowaliśmy niemal 75% jego pełnej treści, która mówiła „Przeto idźcie i czyńcie narody uczniami, chrzcząc ich w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego”.
W tym fragmencie Jezus, tuż przed wstąpieniem do nieba, posyła swoich apostołów. Następnie podaje im to przykazanie, które wyraźnie określa co mają robić.
Kiedy patrzymy na Biblię, widzimy ludzi przyjmujących chrzest natychmiast po tym jak stawali się wierzącymi. Chociaż wcześniej wspomniany werset był motto mojej organizacji, mi samemu zajęło 10 lat od momentu uwierzenia, by się ochrzcić. Jest wiele powodów które podajemy by nie brać chrztu kiedy po raz pierwszy raz uwierzymy. Być może nie jest to dla nas priorytetem, jesteśmy zbyt zajęci lub brakuje nam biblijnego nauczania. Ale ważne jest, żeby to studiować i zobaczyć co Bóg sądzi na ten temat.
Więc co Biblia mówi o chrzcie?
Chrzest Jezusa
Jezus rozpoczął swoją publiczną służbę od chrztu.
Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym. Ale Jan powstrzymywał go, mówiąc: Ja potrzebuję być ochrzczonym przez ciebie, a ty przychodzisz do mnie? A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na niego. I rozległ się głos z nieba: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie.
Ew. Mateusza 3:13-17
Chrzest Jezusa był niezwykłym wydarzeniem. Wszedł do wody, następnie został wypełniony Duchem Świętym i otrzymał poręczenie od Boga Ojca. Wówczas zaczął publicznie nauczać. Podobnie zakończył swoją służbę na ziemi, nakazując nam także przyjąć chrzest. Nie określa tego jako opcjonalny dodatek, ale wyraźnie nadaje przykazanie żebyśmy to robili, jeśli uwierzyliśmy.
Co oznacza chrzest?
Słowo to pochodzi od greckiego baptiso. Baptiso oznacza pełne zanurzenie się, całkowite przesiąknięcie. Grecy najczęściej używali tego słowa kiedy barwili materiały. Brali fragment tkaniny, całkowicie zanurzali ją w wodzie zmieszanej z barwnikiem, a po wyciągnięciu materiał miał już kompletnie inny kolor. Chrześcijański chrzest oznacza śmierć dla nas samych, zupełne zanurzenie się w Jezusa, a następnie powstanie tak jak zmartwychwstał Jezus.
Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia.
List do Rzymian 6:4
Chrzest reprezentuje naszą śmierć dla dawnego życia, zejście do grobu, a następnie ponowne narodzenie dla Boga.
W jaki sposób chrzczono?
Wszystkie przykłady chrztów w Biblii i literaturze wczesnego chrześcijaństwa pokazują, że pierwszy kościół chrzcił poprzez pełne zanurzenie. Wierzący wchodzili do zbiornika wodnego i kompletnie schodzili pod wodę w trakcie swojego chrztu. Symbolika unii z Chrystusem w Jego śmierci i zmartwychwstaniu wymaga zanurzenia, gdyż zanurzenie się symbolizuje grób.
Czy chrzest jest konieczny do zbawienia?
Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego
Dzieje Apostolskie 2:38
Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.
Ew. Marka 16:16
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że chrzest daje nam odpuszczenie grzechów. W wersecie z Ew. Marka widzimy, że jesteśmy potępieni jeśli nie uwierzymy. Możemy zatem wywnioskować, że jesteśmy zbawieni jeśli wierzymy. Inne fragmenty Pisma również potwierdzają, że przebaczenie grzechów następuje przez imię Jezusa i nie wymaga aktu chrztu.
Aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
Jana 3:15
Temu wszyscy prorocy wydają świadectwo, że przez jego imię każdy, kto w niego wierzy, otrzyma przebaczenie grzechów.
Dzieje Apostolskie 10:43
Lecz drugi odezwał się, gromiąc go słowami: I ty się Boga nie boisz, chociaż ponosisz tę samą karę? My doprawdy – sprawiedliwie, bo odbieramy należną zapłatę za nasze uczynki, ale on nic złego nie zrobił. I powiedział do Jezusa: Panie, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci: Dziś będziesz ze mną w raju.
Ew. Łukasza 23:40-43
Przestępca wiszący na krzyżu uwierzył w Jezusa tuż przed śmiercią i nie miał możliwości przyjęcia chrztu. Mimo tego Jezus obiecuje mu, że zobaczą się w raju.
Sam chrzest nie oczyszcza z grzechów. Tylko wiara w Chrystusa to robi. Chrzest jest symbolem tego co stało się w naszym życiu. Podobnym przykładem tego jest obrączka ślubna. Samo noszenie obrączki nie sprawia, że jestem w małżeństwie. Ale jest to symbol dla świata, że jestem zajęty. Ze chrztem jest podobnie. Jest to znak dla świata, że należymy do Jezusa. Jest to także znak, że nasze grzechy zostały zmazane. Sam ten rytuał nie usuwa grzechu, raczej symbolizuje wewnętrzną przemianę.
W I-szym liście do Koryntian 1:17 Paweł pisze, że nie został posłany aby chrzcić, ale żeby głosić dobrą nowinę. Gdyby chrzest był niezbędny, Paweł z pewnością by tak nie napisał.
Chociaż sam chrzest nie daje nam zbawienia ani odpuszczenia grzechów (zbawieni jesteśmy przez upamiętanie i wiarę, a nie rytuały), jest to kluczowy pierwszy krok na naszej drodze posłuszeństwa wobec Chrystusa, który nakazał nam ochrzczenie się.
Co z chrztem dzieci?
Dzieje Apostolskie 2:38-39
Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg.
Niektórzy uważają, że skoro ten werset wspomina o dzieciach, to one także powinny być chrzczone. Widzimy jednak w kolejnych fragmentach Pisma, że tylko ci którzy przyjęli Chrystusa byli chrzczeni. Musiały to być osoby w wieku pozwalającym świadomie podjąć taką decyzję.
A oni odpowiedzieli: Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom. I głosili słowo Pańskie jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich ze sobą, obmył ich rany i natychmiast się ochrzcił, on i wszyscy jego domownicy.
Dzieje Apostolskie 16:31-33
Jest również sugerowane, że skoro całe domostwo wspomnianego strażnika zostało ochrzczone razem z nim, to musiało to uwzględniać także dzieci. Jednak Pismo nie wspomina o obecności dzieci, a opisuje, że Słowo głoszone było wszystkim domownikom. To by znaczyło, że ci którzy tam byli i przyjęli chrzest, byli wystarczająco dojrzali by słuchać i brać udział w tym co się działo.
Kiedy przyjmowano chrzest?
W początkach kościoła widzimy, że wierzący byli chrzczeni zaraz po nawróceniu. Nie musieli się do tego zgłaszać, ani czekać wiele lat. Kiedy uwierzyli, wtedy byli chrzczeni.
Ci więc, którzy chętnie przyjęli jego słowa, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się tego dnia około trzech tysięcy dusz.
Dzieje Apostolskie 2:41
A oni odpowiedzieli: Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom. I głosili słowo Pańskie jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich ze sobą, obmył ich rany i natychmiast się ochrzcił, on i wszyscy jego domownicy.
Dzieje Apostolskie 16:31-33
Zatem widzimy, że w Nowym Testamencie kolejność jest zawsze ta sama – kiedy uwierzyli, byli ochrzczeni.
I zapytał eunuch Filipa: Proszę cię, o kim to prorok mówi? Sam o sobie czy o kimś innym? Wtedy Filip otworzył swe usta i zaczynając od tego fragmentu Pisma, głosił mu Jezusa.A gdy jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę. Wówczas eunuch powiedział: Oto woda; co stoi na przeszkodzie, żebym mógł być ochrzczony?I powiedział Filip: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on odpowiedział: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym.Kazał więc zatrzymać wóz. Obaj, Filip i eunuch, zeszli do wody i ochrzcił go.
Dzieje Apostolskie 8:34-38
Saul po spotkaniu z Jezusem stracił wzrok na 3 dni. Zaraz po tym jak go odzyskał, przyjął chrzest:
Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, ochrzcij się i obmyj swoje grzechy, wzywając imienia Pana.
Dzieje Apostolskie 22:16
A przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana wraz z całym swoim domem. Także wielu Koryntian, którzy słuchali, uwierzyło i zostało ochrzczonych.
Dzieje Apostolskie 18:8
Podsumowanie
W Nowym Testamencie widzimy, że chrzest:
- był bardzo ważny w służbie Jezusa
- był nakazany przez Jezusa
- odbywa się po tym jak się świadomie nawrócisz, czyli zostaniesz wierzącym
- odbywa się poprzez pełne zanurzenie
- jest symbolem śmierci dla dawnego życia i zmartwychwstania z Chrystusem w nowym życiu
W czasach komunizmu, w niektórych regionach, karą za wyznawanie Jezusa były 3 lata w więzieniu, a karą za chrzest – 14 lat. Komuniści zdawali sobie sprawę z wagi chrztu. Dla nas dzisiaj, w Polsce, nie jest to wielkie poświęcenie. Nie jesteśmy prześladowani. Raczej martwimy się co pomyślą nasze rodziny, albo inni ludzie. Nie pozwól by takie zmartwienie stało pomiędzy tobą, a tym co nakazał Bóg.
Czy jesteś wierzący i ochrzciłeś się tak, jak opisuje to Pismo? Jeśli nie, to dlaczego?
